Stały wzrost osób cierpiących na alergię powoduje niesłabnące zapotrzebowanie na lekarzy alergologów. Po otrzymaniu skierowania do lekarza alergologa pacjent zostaje wpisany na listę oczekujących. Oczekiwanie na wizytę w lekarza alergologa trwa od kilku miesięcy do nawet roku, zależnie od regionu. Pacjenci chcący skorzystać z porady alergologa wcześniej rezygnują z oczekiwania na wizytę w publicznej przychodni alergologicznej, decydując się na skorzystanie z porady alergologa prywatnie. Niesłabnące zainteresowanie pacjentów oraz możliwość osiągania większych zarobków niż w publicznej służbie zdrowia, skłaniają lekarzy do zakładania własnej praktyki lekarskiej.

Świadczenie usług lekarskich w ramach prywatnej praktyki lekarskiej jest celem wielu studentów medycyny. Spełnienie tych marzeń nie jest trudne. Praktyka lekarska może funkcjonować w prostej formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Od pozostałych przedsiębiorstw odróżnia ją to, że uznawana jest za działalność regulowaną.

Regulacja działalności

Zasady dotyczące tworzenia oraz prowadzenia własnej działalności gospodarczej zostały zawarte w Ustawie o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lica 2004 roku. Akt ten zawiera definicję działalności regulowanych, do których zalicza się praktykę lekarską. Zgodnie z zapisami Ustawy założenie tego rodzaju przedsiębiorstwa wymaga nie tylko podstawowych warunków, takich jak rejestracja w urzędzie, zgłoszenie do ZUS oraz urzędu skarbowego. Konieczne jest dopełnienie formalności, które zawarte są w Ustawie o działalności leczniczej z dnia  kwietnia 2011 roku.  Zgodnie z przepisami działalność lecznicza lekarza alergologa może być wykonywana w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej lub w formie spółki cywilnej, jawnej lub partnerskiej, jako grupowa praktyka lekarska.

Warunki konieczne

Założenie prywatnej praktyki lekarskiej wymaga spełnienia kryteriów obowiązkowych. Lekarz alergolog, chcący założyć własną praktykę specjalistyczną musi posiadać odpowiednie wykształcenie poświadczone dyplomem. Niezbędne jest także posiadanie prawa wykonywania zawodu lekarza na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Ostatnim warunkiem jest konieczność wykonywania  zawodu lekarza przez co najmniej 2 lata, do okresu tego nie wlicza się staż.

Rejestracja praktyki lekarskiej

Podjęcie decyzji o formie wykonywanej działalności jest pierwszym krokiem, jaki musi wykonać lekarz planujący założenie prywatnej praktyki. Rejestracja odbywa się za pomocą organu ewidencyjnego. Należy złożyć wniosek w urzędzie miasta lub urzędzie gminy osobiście, lub drogą elektroniczną. Zgłoszenia dokonuje się za pomocą formularzy, podając w treści między innymi przedmiot działalności oraz datę planowanego rozpoczęcia działalności. Data rozpoczęcia działalności gospodarczej jest również datą zaistnienia obowiązku podatkowego oraz ubezpieczeniowego. Przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą oraz wspólnicy spółek cywilnych są rejestrowani w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wniosek składany jest na specjalnym formularzu, który stanowi równocześnie wniosek o wpis do ewidencji REGON, zgłoszenie do urzędu skarbowego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wniosek pozwala również wybrać formę opodatkowania. W przypadku wyboru podatku VAT konieczna jest jeszcze wizyta w urzędzie skarbowym w celu rejestracji płatnika VAT. Kolejnym etapem jest wizyta w banku, gdzie zakładane jest konto bankowe. Nie jest to obowiązkowe, jednak bardzo przydatne. Posiadanie konta firmowego jest ważne w przypadku starania się o kredyt lub leasing. Istotnym elementem na tym etapie jest utworzenie firmowej pieczątki. Może ona zawierać dane takie jak nazwa przedsiębiorstwa, jego adres, przedmiot działalności, numery NIP oraz REGON, numer umowy z NFZ.

Po zarejestrowaniu przedsiębiorstwa należy udać się do stacji sanitarno – epidemiologicznej. Pozyskanie opinii sanepidu na temat warunków sanitarno – epidemiologicznych gabinetu jest konieczne. Z tego etapu zwolnieni są lekarze, którzy rejestrują praktykę w miejscu wezwania, jednak nie jest to możliwe w przypadku specjalisty alergologa.

Regulowany charakter działalności gospodarczej, jaką jest specjalistyczna praktyka alergologiczna, wymaga zgłoszenia do Okręgowej Izby Lekarskiej. Pozwala to na uzyskanie wpisu w rejestrze. Do zgłoszenia w Okręgowej Izbie Lekarskiej niezbędny jest numer NIP, wpis do ewidencji działalności gospodarczej oraz oświadczenie o kompletności składanych danych. Konieczne jest także uzyskanie upoważnienia do wystawiania zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.

Polisa ubezpieczeniowa

W przypadku osób prowadzących specjalistyczną indywidualną praktykę lekarską niezbędne jest obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej. Ustawa o działalności leczniczej reguluje system obowiązkowych ubezpieczeń lekarskich. Ustawa ma na celu zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej lekarzom prowadzących praktykę lekarską. Obowiązek ubezpieczenia powstaje najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień rozpoczęcia działalności leczniczej. Polisa ubezpieczeniowa musi zostać przekazana Izbie Lekarskiej najpóźniej w ciągu tygodnia od daty jej zawarcia z ubezpieczycielem. Konieczność wykupienia ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej dotyczy również lekarzy, którzy dotychczas byli zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, jeżeli zdecydowali się oni założyć prywatną praktykę lekarską. Pracodawca odpowiada wyłącznie za błędy i zdarzenia powstałe w trakcie pracy na etacie.

Założenie własnej praktyki lekarskiej związane jest z ryzykiem prowadzenia działalności gospodarczej, podobnie jak każda inna działalność. Jednak kwestia rozpoczęcia indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej jest warta rozważenia.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here